ความหมาย:

• 
  

  เรียกกระไต้ที่มัดรวมกัน 10 อัน ว่ากะไต้หรือกระบองหนึ่งลึม มัดให้แน่น เช่นเอาตอกชะเนาะเคียนบั้งไฟเรียก ลึมบั้งไฟ

  
  


คำถัดไป:

• ลึ่ง - หลวม กว้างเกินไป เช่น รูบั้งไฟกว้าง เรียก ฮูลึ่ง เพราะฮูลึ่งนี้แหละบั้งไฟจึงซุ หรือไม่ขึ้น

• ลืบ - เถือเนื้อที่ติดกับหนังด้วยมีดบาง ๆ เรียก ลืบเนื้อ

• ลูกกก - ลูกคนหัวปี เรียก ลูกกก ส่วนลูกคนสุดท้อง เรียก ลูกหล้า ลูกคนอื่นแต่รักเสมือนลูกของตนเรียก ลูกฮัก

• แล่น - วิ่งไปอย่างเร็วไว เรียก แล่น ถ้าวิ่งเร็วดุจลมพัด เรียก แล่นจั้นจั้น

• โลด - เลย, ทีเดียว, ไปเลย เรียก ไปโลด กินเลย เรียก กินโลด ทำเลย เรียก เฮ็ดโลด