น. สิ่งของ, เครื่องใช้. {ป.: ส. ภาณฺฑ}. ภัณฑครรภ [พันดะคับ] น. ห้องเก็บของ. {ส. ภาณฺฑครฺภ: ป.ภณฺฑคพฺภ}. ภัณฑาคาร [พันดาคาน, พันทาคาน] น. โรงไว้ของ, คลังเก็บของ. {ป.}. ภัณฑาคาริก [พันดาคาริก, พันทาคาริก] น. เจ้าหน้าที่ผู้รักษาคลังเก็บสิ่งของของสงฆ์. {ป.}. ภัณฑารักษ์ [พันทารัก] น. ผู้ดูแลรักษาสิ่งของ โดยมากได้แก่จำพวกโบราณวัตถุศิลปวัตถุในพิพิธภัณฑสถานเป็นต้น. {ส. ภาณฺฑารกฺษ}.