กลับ
คำว่า
กระอึก
ความหมาย
{กลอน} ก. อึกทึก, อึง, เช่น ตระคอกคึกกระอึกอึง {กลบท ๒: ม. คำหลวง จุลพน}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กระอึกกระอัก
- ว. อึกอัก, อาการที่พูดไม่ออก ติดกึกกักอยู่ในคอเพราะกลัวหรือประหม่าเป็นต้น, อึก ๆ อัก ๆ ก็ว่า.
กระอึด
- {โบ: กลอน} ก. อึดอัด, สะอึก, เช่น กระอึดอกเซนเซน ช่วยเหน้า {กำสรวล}.
กระอืด
- {กลอน} ก. ร้องไห้รํ่าไร, รํ่าไห้, เช่น เกรงอาตม์กระอืดโอย {สรรพสิทธิ์), จำนองกระอืดโอย ทุกขทรวงละลวงกาม {อนิรุทธ์}.
กระอุ
- {กลอน} ก. ระอุ: ร้อนรน เช่น กระอุอุระประปราณ {สมุทรโฆษ: สรรพสิทธิ์), หนึ่งรัศมีพระสุริยเย็น รัศมีพระจันทร์เป็น กระอุแลกลับร้อนรน {อภิไธยโพธิบาทว์), ใช้เป็น กระอุก หรือ ประอุกก็มี.
กระอุก
- {กลอน} ก. ระอุ: ร้อนรน เช่น กระอุกกระลับร้อน, ใช้เป็น กระอุ หรือ ประอุก ก็มี.