ความหมาย

• 
  

  {กลอน} ก. ร้องไห้รํ่าไร, รํ่าไห้, เช่น เกรงอาตม์กระอืดโอย {สรรพสิทธิ์), จำนองกระอืดโอย ทุกขทรวงละลวงกาม {อนิรุทธ์}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระอุ - {กลอน} ก. ระอุ: ร้อนรน เช่น กระอุอุระประปราณ {สมุทรโฆษ: สรรพสิทธิ์), หนึ่งรัศมีพระสุริยเย็น รัศมีพระจันทร์เป็น กระอุแลกลับร้อนรน {อภิไธยโพธิบาทว์), ใช้เป็น กระอุก หรือ ประอุกก็มี.

• กระอุก - {กลอน} ก. ระอุ: ร้อนรน เช่น กระอุกกระลับร้อน, ใช้เป็น กระอุ หรือ ประอุก ก็มี.

• กระอูบ - {ถิ่น–พายัพ} น. ผอบ, ภาชนะสำหรับใส่ของมีเชิง ฝาครอบมียอด มักทำด้วยโลหะหรือไม้กลึงเป็นต้น เช่น จึงแก้เอาเสื้อและผ้าคาดศีรษะใส่ในกระอูบคำ {ประชุมพงศ. ๑๐}.

• กรัก - [กฺรัก] น. แก่นขนุนใช้ย้อมผ้า นิยมใช้ย้อมสบงจีวร: {โบ} โรงกรัก คือ โรงที่ต้มกรักในวัด. ว. สีแดงคล้ำอย่างสีหมากแห้ง เรียกว่า สีกรัก. {ต. ว่า แก่นไม้: ข. กราก ว่า แก่นขนุน}.

• กรักขี - [กฺรัก-] ดู สักขี ๒.