[มะนัด, มะนัดสะ-] น. ใจ {เมื่อเข้าสมาสกับศัพท์หลังมักเป็น มโน, ดู มโน}. {ส.}. มนัสดาป [มะนัดสะดาบ] น. ความร้อนใจ. {ส.}. มนัสวี [มะนัดสะ-] น. ผู้เป็นปราชญ์, ผู้มีใจเด็ดเดี่ยว, ผู้มีความคิดสูง. {ส.}.