ความหมาย

• 
  

  [มันตะยะ, มันไต, มัดไต, มัดตะยะ] น. ผู้ที่ต้องตาย, ได้แก่ พวกมนุษย์และสัตว์ดิรัจฉาน, คู่กับ อมร ผู้ไม่ตาย คือ เทวดา. {ส. มรฺตฺย: ป. มจฺจ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• มรรทนะ - [มัดทะนะ] น. การบด, การถู: การทำให้เจ็บ, การยํ่ายี, การทำลาย. {ส. มรฺทน: ป. มทฺทน}.

• มรรยาท - [มันยาด] น. กิริยาวาจาที่ถือว่าสุภาพเรียบร้อยถูกกาลเทศะ, มารยาท ก็ว่า. {ส. มรฺยาทา: ป. มริยาท}.

• มรรษ, มรรษะ - [มัด, มัดสะ] น. ความเพียร, ความอดทน. ก. อดทน. {ส. มรฺษ}.

• มรสุม - [มอระสุม] น. คราว: คราวลม, คราวพายุ: ลมฝน: ชื่อพายุใหญ่ที่มีลมแรงและมีฝนตกหนัก, โดยปริยายหมายถึงความยุ่งยากเดือดร้อนที่เกิดในบางช่วงชีวิต เช่น มรสุมชีวิต. {เทียบอา. mausim}.

• มรัมเทศ - [มะรำมะเทด] น. ประเทศพม่า. {ป. มรมฺมเทส}.