กลับ
คำว่า
มหัจฉริย-, มหัจฉริยะ
ความหมาย
[มะหัดฉะริยะ-] ว. น่าอัศจรรย์มาก. {ป.: ส. มหาศฺจรฺย}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
มหัณณพ
- น. มหรรณพ. {ป. มหณฺณว: ส. มหรฺณว}.
มหัต
- ว. มหันต์, ใหญ่, มาก. {ส. มหตฺ: ป. มหนฺต}.
มหัทธนะ
- [มะหัดทะนะ] น. ผู้มั่งคั่ง, คนมั่งมี ว. มีทรัพย์มาก, มั่งมี. {ป., ส.}.
มหันต-, มหันต์
- [มะหันตะ-, มะหัน] ว. ใหญ่, มาก, เช่น โทษมหันต์. {เมื่อเข้าสมาสกับศัพท์อื่น เป็น มห บ้าง มหา บ้าง เช่นมหัคฆภัณฑ์ คือ สิ่งของที่มีค่ามาก, มหาชน คือ ชนจำนวนมาก}. {ป.}. มหันตโทษ [มะหันตะโทด] น. โทษหนัก, คู่กับ ลหุโทษ = โทษเบา. {ป. มหนฺต + ส. โทษ}.
มหัพภาค
- [มะหับพาก] น. เครื่องหมายวรรคตอนรูปดังนี้ .: ภาคใหญ่.