ก. ผูกรัดเข้าด้วยกัน, ผูกรัดให้แน่น. น. ลักษณนาม เรียกของบางอย่างที่ผูกรัดเข้าด้วยกัน เช่น ไต้มัดหนึ่งฟืน ๒ มัด. มัดจำ น. เงินที่มอบไว้แก่คู่สัญญา โดยตกลงว่า ถ้าตนไม่ทำตามสัญญา ให้รับเงินนั้นเสีย เรียกว่า เงินวางมัดจำ, ประจำก็ว่า, {กฎ} สิ่งที่ให้ไว้เพื่อเป็นประกันการปฏิบัติตามสัญญา และเป็นพยานหลักฐานว่าได้มีการทำสัญญากันขึ้นแล้ว. มัดเชื้อเพลิง น. คบไฟ, คบเพลิง. มัดมือชก {สำ} ก. บังคับหรือใช้วิธีการใด ๆให้อีกฝ่ายหนึ่งตกอยู่ในภาวะจำยอมโดยไม่มีทางต่อสู้.