ความหมาย

• 
  

  [กฺราว] ว. เสียงดังอย่างเสียงของแข็งเป็นต้นจำนวนมาก ๆ ร่วงลงกระทบพื้นหรือหลังคาพร้อม ๆ กันหรือเสียงที่คนจำนวนมากตบมือพร้อม ๆ กัน.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กราว ๓ - [กฺราว] น. คำนำหน้าชื่อเพลงไทยกลุ่มหนึ่ง เช่น เพลงกราว เพลงกราวรำ: วิธีดำเนินไม้กลองที่มีทำนองฮึกเหิม คึกคัก เช่น เพลงกราวนอก เพลงกราวใน.

• กราวด่าง - ดู ม่านลาย.

• กราวรูด - [กฺราว-] {ปาก} ว. ตลอดหมด, ไม่เว้น, เช่น จับกราวรูด.

• กราสิก - [กฺรา-] {โบ: กลอน} น. ผ้าด้ายแกมไหม เช่น พัสตรากราสิกศรี {ม. คำหลวง ทานกัณฑ์}. {ป. กาสิก: ส. กาศิก}.

• กรำ - [กฺรำ] ว. ตรำ, ฝ่า, สู้ทนลำบาก, เช่น กรำแดด กรำฝน, เคี่ยวเข็ญเย็นคํ่ากรำไป ตามวิสัยเชิงเช่นผู้เป็นนาย {พระราชนิพนธ์ ร. ๖}.