ความหมาย

• 
  

  [กฺรำ] ว. ตรำ, ฝ่า, สู้ทนลำบาก, เช่น กรำแดด กรำฝน, เคี่ยวเข็ญเย็นคํ่ากรำไป ตามวิสัยเชิงเช่นผู้เป็นนาย {พระราชนิพนธ์ ร. ๖}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กร่ำ ๑ - [กฺรํ่า] น. ที่ล่อปลาให้เข้าไปอยู่ ใช้ไม้ปักตามชายฝั่งลำแม่นํ้า ให้มีลักษณะกลมบ้างรีบ้าง เมื่อเวลาจะจับก็เอาเฝือกหรืออวนล้อม แล้วเอาไม้นั้นออก, เขียนเป็น กลํ่า ก็มี.

• กร่ำ ๒ - [กฺรํ่า] ก. เอาพร้าหวดตัดหญ้าที่โทรมแล้วให้เตี้ยลง, ตร่ำ ก็ว่า.

• กร่ำ ๓ - [กฺรํ่า] {ปาก} ว. ใช้ประกอบกับอาการเมาเหล้าว่าเมากรํ่า หมายความว่า เมามากตลอดเวลา.

• กร่ำกรุ่น - [กฺรํ่ากฺรุ่น] ว. สีมัว ๆ ไม่ชัด, บางทีเขียนเป็นกร้ำกรุ่น ก็มี เช่น ลางพวกก็นุ่งห่มเปนแต่ศรีกร้ำกรุ่นอำปลัง {สามดวง}.

• กริก, กริ๊ก - [กฺริก, กฺริ๊ก] ว. เสียงของแข็งเช่นแก้ว โลหะกระทบกัน.