ว. ไร้คู่ครองเพราะผัวหรือเมียตายจากไปและยังไม่ได้แต่งงานใหม่ และหมายรวมถึงเพราะหย่าขาดจากกันด้วย, ถ้าเป็นชายเรียกว่า พ่อม่าย, ถ้าเป็นหญิงเรียกว่า แม่ม่าย, โดยปริยายเรียกหญิงที่เลิกกับผัว ว่า แม่ม่ายผัวร้าง หรือ แม่ร้าง เขียนเป็น หม้าย ก็มี. {ถิ่น–พายัพ, อีสาน หม้ายว่า คู่ครองตายจากกัน}. ม่ายขันหมากว. เรียกหญิงที่คู่หมั้นตายหรือถอนหมั้นก่อนแต่งงาน. ม่ายทรงเครื่อง ว. เรียกแม่ม่ายที่มั่งมี ว่า แม่ม่ายทรงเครื่อง. ม่ายเมียง ก. ทำอาการเมิน ๆ เมียง ๆ.