กลับ
คำว่า
กริกกริว
ความหมาย
[กฺริกกฺริว] ว. ขี้ริ้ว, เลว, เช่น โฉมใช่โฉมคนค้า หน้าใช่หน้ากริกกริว {ลอ}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กริ๊ง
- [กฺริ๊ง] ว. เสียงแหลมอย่างเสียงของแข็งเช่นแท่งโลหะกระทบกัน.
กริ่ง ๑
- [กฺริ่ง] น. เครื่องบอกสัญญาณมีเสียงดังเช่นนั้น: เรียกพระเครื่องที่ทำด้วยโลหะ ข้างในกลวง มีก้อนโลหะอยู่ข้างใน เมื่อเขย่ามีเสียงดังกริ่ง ๆ ว่า พระกริ่ง.
กริ่ง ๒
- [กฺริ่ง] ก. นึกแคลง, นึกระแวง, นึกสงสัย. กริ่งเกรง ก. ระแวงกลัวไป. กริ่งใจ ก. นึกแคลงใจ.
กริงกริว
- [กฺริงกฺริว] ว. เล็ก, ผอม, เช่น มนุษย์น้อยกริงกริวผิวเนื้อเหลือง, ปักษ์ใต้ว่า กริ้งกริ้ว.
กริช
- [กฺริด] น. อาวุธชนิดหนึ่ง เป็นของชาวชวาและมลายู มีลักษณะด้ามโค้ง มักทำเป็นรูปหัวสัตว์ คล้ายมีด ๒ คม ปลายแหลม ใบมีดตรงก็มี คดไปคดมาก็มี.