ความหมาย

• 
  

  [-ตะ-] ว. พอประมาณ, น้อย. {ป.}. มิตภาณี น. คนพูดพอประมาณ. {ป.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• มิตร, มิตร- - [มิด, มิดตฺระ-] น. เพื่อนรักใคร่คุ้นเคย เช่น มิตรแท้ มิตรเทียม ฉันมิตร. {ส.: ป. มิตฺต}. มิตรจิต น. ความมีนํ้าใจเอื้อเฟื้อเสมือนเพื่อนรัก, ความรักใคร่ ประนีประนอมฐานเพื่อนรัก, เช่น มีมิตรจิตต่อกัน. มิตรจิตมิตรใจ{สำ} น. ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน เช่น ต่างก็มีมิตรจิตมิตรใจต่อกัน. มิตรภาพ น. ความเป็นเพื่อน เช่น มิตรภาพระหว่างเขาทั้งสอง. {ส.}. มิตรสหาย [มิด-] น. เพื่อนฝูง.

• มิติ ๑ - น. การวัด {มักใช้ประกอบหลังศัพท์อื่น} เช่น ตรีโกณมิติ สังคมมิติ, ขนาดซึ่งวัดไปตามทิศทางใดทิศทางหนึ่งโดยถือขนาดยาวเป็นมิติที่ ๑ ขนาดกว้างเป็นมิติที่ ๒ ขนาดหนาหรือสูงเป็นมิติที่ ๓ และถือว่าเวลาเป็นมิติที่ ๔, ในทางศิลปะอาจใช้ หนาหรือลึก แทน กว้างหรือยาว ก็ได้. {ส.}.

• มิติ ๒ - น. ด้าน, มุมมอง, เช่น เปิดมิติใหม่ของวงการภาพยนตร์.

• มิถยา - [มิดถะหฺยา] ว. มิจฉา. {ส. มิถฺยา: ป. มิจฺฉา}.

• มิถุน - น. ชื่อกลุ่มดาวราศีที่ ๒. {ป., ส. มิถุน ว่า คนคู่}. มิถุนายน น. ชื่อเดือนที่ ๖ ตามสุริยคติ ซึ่งเริ่มด้วยเดือนมกราคม มี ๓๐ วัน, {เลิก} ชื่อเดือนที่ ๓ ตามสุริยคติซึ่งเริ่มด้วยเดือนเมษายน. {ป., ส. มิถุน + อายน}.