ความหมาย

• 
  

  [กะมะลาด] {กลอน} น. บัว: ใจ. {ป., ส. กมล + ศ เข้าลิลิต}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กมลาสน์ - [กะมะลาด] {แบบ} น. "ผู้มีบัวเป็นที่นั่ง" คือ พระพรหม. {ป., ส. กมล ว่า บัว + อาสน ว่า ที่นั่ง}.

• กมัณฑลุ - [กะมันทะ-] {แบบ} น. กะโหลกนํ้าเต้า, เต้านํ้า, หม้อนํ้า, ภาชนะใส่นํ้าเล็ก ๆ เป็นบริขารเครื่องใช้ประจำของนักบวชนอกพระพุทธศาสนา ทำด้วยไม้หรือดิน, เช่น กมัณฑลุภาชน์ ว่า ภาชนะใส่น้ำ คือ เต้านํ้า {ม. ร่ายยาว วนปเวสน์), ใช้ว่า กมัณฑลู ก็มี เช่น บัดนี้คาวียุพราชาชัยลีลา ก็เอากมัณฑลูลง {เสือโค}. {ป., ส.}.

• กมุท - [กะมุด] {แบบ} น. บัว เช่น ส่งดวงกมุทให้กัณหา {ม. คำหลวง มัทรี}. {ป., ส. กุมุท ว่า บัวสายดอกขาว}.

• กร ๑ - [กอน] น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. {ป.}.

• กร ๒ - [กอน] น. มือ {มักใช้ในบทประพันธ์}: แขน เช่น เจ้างามกรอ่อนดังงวงเอราวัณ {กลบท}: {ราชา} มือ, แขน, ปลายแขน, ใช้ว่า พระกร หรือ กร. {ป., ส.}. กรกช [กอระกด] {กลอน} น. "ดอกบัวคือมือ" คือ กระพุ่มมือ เช่น ธก็ยอกรกชประนม {ลอ}. ก. ไหว้ เช่น เอกภูธรกรกช ทศนัขสมุชลิต {ยวนพ่าย}.