[กรีทา] น. การเล่นสมพาส เช่น ในกามกรีฑากล {กฤษณา}. {ส.}. กรีฑากร ก. ทำกรีฑา เช่น ปางกรีฑากรอนงค์ในแท่นทอง {สมุทรโฆษ}. กรีฑาภิรมย์ ว. น่ารื่นรมย์ยิ่งในกรีฑา, {โบ} ใช้ว่า กรีธาภิรมย์ ก็มี เช่น แห่งอรอาตมชายา อันกรีธาภิรมย์ {ม. คำหลวง ทศพร}. กรีฑารมย์ ว. เป็นที่ยินดีในกรีฑา เช่น สองท้าวเสมอกัน และควรที่กรีฑารมย์ {สมุทรโฆษ}.