ความหมาย

• 
  

  ว. มีแสงแวบ ๆ, ยิบ ๆ. ยับยง {โบ} ว. งามเป็นแสงวาววับ. ยับยาน {โบ} ก. หวั่นไหว. ยับยาบ ว. อาการที่โบกหรือกระพือขึ้นลงช้า ๆ, ยาบ ยาบ ๆ เยิบยาบ หรือ พะเยิบพะยาบ ก็ว่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ยับยั้ง - ก. หยุดไว้, รั้งรอไว้, เช่น ยับยั้งใบลาไว้: พักอยู่. ยับยั้งชั่งใจ ก. คิดทบทวนดูผลดีผลเสียให้รอบคอบก่อนที่จะทำอะไรลงไป.

• ยั่ว - {โบ} น. ยาน, เครื่องพาตัวไป, เช่น วอ เสลี่ยง รถ, บางทีใช้ควบกับคำ ยาน เป็น ยั่วยาน, ต่อมาใช้เลือนเป็นยวดยาน. ก. พูดหรือทำให้เกิดอารมณ์ในทางใดทางหนึ่งรุนแรงขึ้น เช่น ยั่วราคะ ยั่วโทสะ ยั่วโมโห ยั่วกิเลส. ยั่วยวน ก. ทำให้อีกฝ่ายหนึ่งกำเริบรักหรือเกิดความใคร่. ยั่วยุ ก. ยุให้เกิดอารมณ์อย่างใดอย่างหนึ่ง. ยั่วเย้า ก. พูดหยอกล้อ, กระเซ้า.

• ยั้ว, ยั้วเยี้ย - ว. อาการที่คนหรือสัตว์จำนวนมากเคลื่อนไหวขวักไขว่ไปมา เช่น ลูกเต้ายั้วเยี้ยไปหมด หนอนไต่กันยั้วเยี้ยฝูงลิงไต่ยั้วเยี้ยอยู่บนยอดไม้.

• ยั่วเมือง - {โบ} ว. คำ เรียกพระสนมเอกครั้งโบราณ ว่า แม่ยั่วเมือง, อยั่วเมือง หรือ หยั่วเมือง ก็ว่า.

• ยัวรยาตร - [ยัวระยาด] {กลอน} ก. ยุรยาตร.