[ยาวะ-] น. ของที่พระสงฆ์เก็บไว้ฉันได้เสมอไปไม่มีจำกัดกาล, ตามวินัยบัญญัติได้แก่ของที่ใช้ประกอบเป็นยาสงเคราะห์เข้าในคิลานปัจจัย. {ป.}.