ว. ลับ, สงัด, เงียบ. {ป.}. รโหคต ว. ผู้ไปในที่ลับ, ผู้อยู่ในที่สงัด. {ป.}. รโหฐาน น. ที่เฉพาะส่วนตัว. {ป. รโห + ฐาน ว่า ที่ลับ, ที่สงัด}.