[กฺลบ] ก. เอาสิ่งซึ่งเป็นผงโรยทับข้างบนเพื่อปิดบัง เช่น เอาขี้เถ้าไปกลบขี้แมว, เอาดินหรือสิ่งอื่น ๆ ใส่ลงไปในที่เป็นหลุมเป็นบ่อ หรือเป็นแอ่งเพื่อให้เต็มหรือไม่ให้เห็นร่องรอย, โดยปริยายหมายความว่า ปิดบัง เช่น กลบความ, ทดแทน เช่น ให้เอาสินไหมมากลบทรัพย์นั้นเสีย {กฎ. ราชบุรี}. กลบกล้ำ [-กฺล้ำ] ก. ลบล้าง เช่น มีโทษอันหนึ่งไซร้ กลบกล้ำพันคุณ {โลกนิติ}. กลบเกลี่ย [-เกฺลี่ย] ก. ปิดให้เรียบสนิท. กลบเกลื่อน [-เกฺลื่อน] ก. เสความ เช่น พูดกลบเกลื่อน ทำกลบเกลื่อน. กลบไต๋ ก. ปกปิดไพ่ตัวสำคัญไว้ไม่ให้คู่แข่งรู้, ปกปิดกลเม็ด ทีเด็ด ความลับ หรือเจตนาไว้, อุบไต๋ ก็ว่า. กลบบัตรสุมเพลิง [-บัดสุมเพฺลิง] น. ชื่อพิธีพราหมณ์อย่างหนึ่ง ทำแก้เสนียด.