ก. กิริยาที่ทรงตัวไม่อยู่ เอียงจนตะแคง คว่ำ หรือจมเช่น เรือล่ม เกวียนล่ม, ทำให้ตะแคง คว่ำ หรือจม เช่น ล่มเรือ: ได้รับความเสียหายมากเพราะน้ำท่วมหรือพายุพัดเป็นต้น เช่น นาล่ม สวนล่ม โป๊ะล่ม: ไม่สำเร็จ,ไม่รอดฝั่ง, เช่น โครงการล่ม. ล่มจม ก. สิ้นเนื้อประดาตัว เช่น ค้าขายขาดทุนจนล่มจม, ย่อยยับ, ฉิบหาย, เช่น บ้านเมืองล่มจม. ล่มฟ้า ว. มีอำนาจเหนือฟ้าเหนือเทวดา. ล่มสลาย ก. สูญเสียสภาพเดิมแล้วสลายไป เช่น อาณาจักรโบราณล่มสลายไปหลายอาณาจักรแล้ว. ล่มหัวจมท้าย ก. ร่วมโชคชะตาเดียวกัน เช่น สามีภรรยาต้องล่มหัวจมท้ายด้วยกัน.