ความหมาย

• 
  

  [ลัด-] น. ผู้มีความละอาย, ผู้มีความกระดาก. {ป.: ส.ลชฺชินฺ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ลัญจ์ - [ลัน] น. สินบน, สินจ้าง, ของกำนัล. {ป.}.

• ลัญจกร, ลัญฉกร - [ลันจะกอน, ลันฉะกอน] {แบบ} น. ตรา {สำหรับประทับ}, ใช้เป็นราชาศัพท์ว่า พระราชลัญจกร เช่น ประทับพระราชลัญจกร. {ป.}.

• ลัญฉน์, ลัญฉะ - [ลัน, ลันฉะ] น. รอย, เครื่องหมาย, พิมพ์, ตรา {ที่ตีหรือประทับแล้ว}. {ป.}.

• ลัฐิ, ลฐิกา - [ลัดถิ, ลัดถิกา] น. ไม้เท้า, ไม้ถือ: ลำต้น, หน่อ: ต้นตาล. {ป. ลฏฺฐิ, ลฏฺฐิกา}.

• ลัด ๑ - ก. ตัดตรงไปเพื่อย่นทางย่นเวลา เช่น เดินลัดสนาม: ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งให้เร็วขึ้นกว่าปรกติ เช่น เรียนลัด ลัดขั้นตอน. ลัดนิ้วมือ น. เวลาชั่วงอนิ้วมือแล้วดีดออก, โดยปริยายหมายความว่า เร็วฉับพลัน, ชั่วประเดี๋ยวเดียว, เช่น ชั่วลัดนิ้วมือเดียวก็ถึง. ลัดเลาะ ก. หลีกเลี่ยงเพื่อไปให้เร็วขึ้นหรือเพื่อไม่ให้เผชิญกับสิ่งกีดขวาง เช่น เดินลัดเลาะไปตามตลิ่ง เดินทางลัดเลาะหลบข้าศึก, เลาะลัดก็ว่า. ลัดแลง ก.ลัดหลีกไป. ลัดวงจร {ไฟฟ้า} ก. ลักษณะที่วงจรไฟฟ้าซึ่งมีกระแสไฟฟ้าไหลผ่าน มีตัวนำซึ่งมีความต้านทานตํ่ากว่าความต้านทานของวงจรไฟฟ้านั้นมากมาแตะพาด เป็นเหตุให้กระแสไฟฟ้าจำนวนมากไหลผ่านตัวนำที่มาแตะพาดนั้น ทำให้เกิดความร้อนสูงมากจนเกิดไฟไหม้ได้ เรียกว่า ไฟฟ้าลัดวงจร.