[กฺลัว] ก. รู้สึกไม่อยากประสบสิ่งที่ไม่ดีแก่ตัว เช่น กลัวบาป กลัวถูกติเตียน, รู้สึกหวาดเพราะคาดว่าจะประสบภัย เช่น กลัวเสือ กลัวไฟไหม้. กลัวดอกพิกุลจะร่วง {สำ} ก. อาการที่นิ่งไม่พูด. กลัวน้ำ น. โรคพิษสุนัขบ้า เรียกว่า โรคกลัวนํ้า. {ดู พิษสุนัขบ้า ที่พิษ, พิษ-}. กลัวลาน ก. กลัวจนตั้งสติไม่อยู่.