[วะนัด, วะนัดสะ-] น. ป่า. {ส.: ป. วน}. วนัสบดี [วะนัดสะบอดี] น. ไม้ใหญ่, พญาไม้, {ในภาษาสันสกฤตหมายเฉพาะต้นไทรและต้นมะเดื่อชุมพร}. {ส. วนสฺปติ: ป. วนปฺปติ}.