ความหมาย

• 
  

  [วะรง] น. "ส่วนสำคัญของร่างกาย" คือ หัว. {ส.วร + องฺค}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• วรณะ - [วะระนะ] น. ป้อม, กำแพง, ที่ป้องกัน: การป้องกัน. {ป., ส.}.

• วรรค - [วัก] น. ตอน, บางทีก็ใช้เข้าคู่กันเป็น วรรคตอน เช่น เครื่องหมายวรรคตอน เขียนหนังสือควรให้มีวรรคตอน,หมวด เช่น วรรค ก: ช่วงหนึ่งของคำหรือข้อความที่สุดลงแล้วเว้นเป็นช่องว่างไว้ระยะหนึ่ง เรียกว่า เว้นวรรค, ถ้าเป็นเรื่องร้อยกรองถือข้อความช่วงหนึ่ง เป็น วรรคหนึ่ง เช่น ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร: ชื่อมาตราปักษคณนา ๔ หรือ ๕ ปักษ์ เรียก วรรคหนึ่ง คือ ปักษ์ถ้วน ๓ ปักษ์ขาด ๑ เรียก จุลวรรค, ปักษ์ถ้วน ๔ ปักษ์ขาด ๑ เรียกมหาวรรค: {กฎ} ย่อหน้าหนึ่ง ๆ ของบทบัญญัติในแต่ละมาตราของกฎหมาย. {ส. วรฺค: ป.วคฺค}.

• วรรคย์ - [วัก] ว. เกี่ยวกับหมู่กับคณะ, เป็นหมวด, เป็นหมู่. {ส. วรฺคฺย: ป. วคฺคิย}.

• วรรช - [วัด] น. โทษ, ความผิด. {ส. วรฺช: ป. วชฺช}.

• วรรชย์ - [วัด] ว. ที่ควรเว้น. {ส. วรฺชฺย}.