กลับ
คำว่า
กวย ๒
ความหมาย
น. ชาติข่า ในตระกูลมอญ–เขมร.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ก๊วยเตี๋ยว, ก๋วยเตี๋
- น. ชื่อของกินชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้าเป็นเส้น ๆ ถ้าลวกสุกแล้วปรุงด้วยเครื่องมีหมูเป็นต้น เรียกว่า ก๋วยเตี๋ยวแห้ง ถ้าใส่น้ำซุป เรียกว่า ก๋วยเตี๋ยวน้ำ ถ้านำเส้นมาผัด เรียกว่าก๋วยเตี๋ยวผัด. {จ}. ก๋วยเตี๋ยวถังแตก น. ชื่อก๋วยเตี๋ยวชนิดหนึ่ง มีแต่เส้นผัดกับผัก ราคาถูก.
กวยจั๊บ
- น. ชื่อของกินชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้าหั่นเป็นชิ้นใหญ่ ๆ ต้มสุกแล้วปรุงด้วยเครื่องมีเครื่องในหมูเป็นต้น. {จ}.
กวยจี๊
- น. เมล็ดแตงโมต้มแล้วตากให้แห้งใช้ขบเคี้ยว. {จ}.
กวะแกว่ง
- [กฺวะแกฺว่ง] ก. แกว่งไปมา เช่น ช่อช้อยกวะแกว่งไกว {ม. คำหลวง จุลพน}.
กวะกวัก
- [กฺวะกฺวัก] ก. กวัก เช่น กวะกวักคือกวักทักถาม {สรรพสิทธิ์}. ว. กวัก ๆ, เป็นเสียงนกกวักร้อง, เช่น นกกวักลักแลเพื่อนพลาง กวักปีกกวักหาง ก็ร้องกวะกวักทักทาย {สมุทรโฆษ}.