ความหมาย

• 
  

  [-ไก] น. การขาย. {ป.: ส. วิกฺรย}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• วิการ - ว. พิการ, ที่ผิดแปลกไปจากธรรมชาติ, มักใช้เข้าคู่กับคำ วิกล เป็น วิกลวิการ. น. ความผันแปร. {ป., ส.}.

• วิกาล, วิกาล- - [วิกาน, วิกานละ-] ว. ในยามค่ำคืนที่ค่อนไปทางดึก เช่น ขโมยเข้าบ้านในยามวิกาล: ผิดเวลา {ใช้แก่การกินอาหารผิดเวลาตามที่พระวินัยกำหนด นับตั้งแต่เที่ยงแล้วไปจนถึงอรุณขึ้น} เช่น กินอาหารในเวลาวิกาล. {ป.}. วิกาลโภชน์ น. การกินอาหารในเวลาวิกาล คือ ผิดเวลา ซึ่งว่าตามพระวินัยกำหนดไว้ ตั้งแต่เที่ยงแล้วไปจนถึงอรุณขึ้น. {ป.}.

• วิคหะ - [วิกคะ-] น. การทะเลาะ, การโต้เถียง: ร่างกาย, รูปร่าง, ตัว: การแยกออกเป็นส่วน ๆ. {ป. วิคฺคห: ส. วิคฺรห}.

• วิฆเนศ, วิฆเนศวร - [วิคะเนด, วิคะเนสวน] น. ชื่อเทพองค์หนึ่งมีพระเศียรเป็นช้าง ถือว่าถ้าบูชาแล้วป้องกันความขัดข้องที่จะเกิดมีขึ้นได้, คเณศ พิฆเนศ หรือ พิฆเนศวร ก็เรียก. {ส. วิฆน + อีศ: วิฆน + อีศฺวร}.

• วิฆนะ - [วิคะ-] น. การขัดขวาง, เครื่องขัดขวาง, อุปสรรค, ความขัดข้อง. {ส.}.