[วิกาน, วิกานละ-] ว. ในยามค่ำคืนที่ค่อนไปทางดึก เช่น ขโมยเข้าบ้านในยามวิกาล: ผิดเวลา {ใช้แก่การกินอาหารผิดเวลาตามที่พระวินัยกำหนด นับตั้งแต่เที่ยงแล้วไปจนถึงอรุณขึ้น} เช่น กินอาหารในเวลาวิกาล. {ป.}. วิกาลโภชน์ น. การกินอาหารในเวลาวิกาล คือ ผิดเวลา ซึ่งว่าตามพระวินัยกำหนดไว้ ตั้งแต่เที่ยงแล้วไปจนถึงอรุณขึ้น. {ป.}.