น. ความรู้, ความรู้ที่ได้ด้วยการเล่าเรียนหรือฝึกฝน, เช่น วิชาภาษาไทย วิชาช่าง วิชาการฝีมือ. {ป. วิชฺชา: ส. วิทฺยา}. วิชาการ น. วิชาความรู้สาขาใดสาขาหนึ่งหรือหลายสาขา เช่น บทความวิชาการ สัมมนาวิชาการ การประชุมวิชาการ. วิชาแกน น. รายวิชาที่อยู่ในหลักสูตรร่วมกันของหลายคณะหรือหลายสาขาของปริญญาเดียวกัน ที่ผู้เรียนในคณะหรือสาขาเหล่านั้นจะต้องเรียน. {อ. core course}.วิชาชีพ น. วิชาที่จะนำไปใช้ในการประกอบอาชีพ เช่น วิชาแพทย์ วิชาช่างไม้ วิชาช่างยนต์. วิชาโท น. รายวิชาที่ผู้เรียนเลือกเรียนให้ลึกซึ้งรองลงมาจากวิชาเอก. {อ. minor course}. วิชาธร น. พิทยาธร. วิชาบังคับ น. รายวิชาที่กำหนดให้ผู้เรียนทุกคนในหลักสูตรนั้นจะต้องเรียน. {อ. prescribed course}. วิชาบังคับพื้นฐาน น. รายวิชาพื้นฐานที่บังคับให้เรียนในหลักสูตร. {อ. basic requirement}. วิชาบังคับเลือกน. รายวิชาเลือกที่ทางภาควิชาบังคับให้เรียนในหลักสูตร. {อ. elective prescribed course}. วิชาพื้นฐาน น. รายวิชาที่ถือว่าเป็นพื้นฐานของวิชาในระดับที่สูง ๆ ขึ้นไป. {อ. basic course}. วิชาเลือก น. รายวิชาที่กำหนดให้ผู้เรียนเลือกเรียนได้. {อ. elective course}. วิชาเลือกบังคับ น. รายวิชาเลือกที่อาจารย์ที่ปรึกษาบังคับให้เรียนเป็นรายบุคคล. {อ. prescribed elective course}. วิชาเลือกเสรี น. รายวิชาที่เลือกเรียนได้อย่างเสรีโดยผู้เรียนไม่ต้องถามอาจารย์ที่ปรึกษาก่อน. {อ. free elective course}. วิชาอาคม น. เวทมนตร์, คาถาอาคม, เช่น อาจารย์ถ่ายทอดวิชาอาคมให้ศิษย์, วิทยาคมก็ว่า. วิชาเอก น. รายวิชาที่ผู้เรียนเลือกเรียนให้ลึกซึ้งเป็นวิชาหลัก ตามหลักสูตรปริญญาหรืออนุปริญญา. {อ. major course}.