[กฺว่า] ว. เกิน เช่น กว่าสิบบาท ร้อยกว่า: เป็นคำใช้เปรียบเทียบแสดงความยิ่งหรือหย่อนต่อ เช่น มากกว่า น้อยกว่า ดีกว่า. บ. เลยไป, พ้นไป. สัน. ก่อน, ยังไม่ทัน, เช่น กว่าถั่วจะสุกงาก็ไหม้, มักใช้เข้าคู่กับคำจะ...ก็ เป็น กว่าจะ...ก็ หรือ กว่า...จะ...ก็, โบราณใช้ว่า ยิ่งก็มี เช่น ใจกว่าห้วงอรรณพ {ม. คำหลวง นครกัณฑ์}. ก. ไปจาก เช่น แทบทางที่จะกว่า {ม. คำหลวง จุลพน), ผิออกนางธจะกว่า {ม. คำหลวง กุมาร), ไป เช่น ลํ๋ตายหายกว่า {จารึกสยาม}. กว่าชิ่น, กว่าชื่น ว. ไปทั้งสิ้น, ยิ่งนัก, เช่น ข้าเห็นร่มชมพูตรูรัตนพิศาล ตรงตระการกว่าชื่นแล {ม. คำหลวง ทศพร}. กว่าถั่วจะสุกงาก็ไหม้ {สำ} ว. กว่าจะได้ผลดังประสงค์ ก็ต้องเสียอย่างใดอย่างหนึ่งไป ดุจเอาถั่วกับงามาคั่วพร้อมกัน กว่าจะคั่วจนถั่วสุกงาก็จะไหม้หมดไปก่อน. กว่าเพื่อน ว. ที่สุดในหมู่ เช่น ดีกว่าเพื่อน เลวกว่าเพื่อน.