[วินาด, วินาดสะ-] น. ความฉิบหาย. {ส.}. วินาศกรรม [วินาดสะกำ] น. การลอบทำลายหรือเผาผลาญทรัพย์สินโรงงานอุตสาหกรรมเป็นต้นของนายจ้างหรือของศัตรู เช่น ในกรณีที่เกิดพิพาทกันขึ้นระหว่างนายจ้างกับลูกจ้าง หรือเพื่อตัดกำลังฝ่ายศัตรูเมื่อทำสงครามกันโดยตรงหรือโดยปริยาย. วินาศภัย [วินาดสะไพ] {กฎ} น. ความเสียหายอย่างใด ๆ บรรดาที่พึงประมาณเป็นเงินได้ รวมถึงความสูญเสียในสิทธิผลประโยชน์หรือรายได้ด้วย. วินาศสันตะโร [วินาด-] {ปาก} ว. ความเสียหายป่นปี้ เช่น รถชนกันวินาศสันตะโร. วินาศสันติ [วินาด-] ก. จงพินาศ, จงฉิบหาย, เป็นคำแช่งที่ออกเสียงเพี้ยนมาจากคำลงท้ายในคาถาอาคมที่เป็นภาษาบาลีว่า วินสฺสนฺตุ.