[วีระ-] ว. กล้าหาญ. {ป., ส.}. วีรกรรม น. การกระทำที่ได้รับยกย่องว่าเป็นความกล้าหาญ, การกระทำของผู้กล้าหาญ. วีรชน น. ผู้ที่ได้รับยกย่องว่ามีความกล้าหาญ. วีรบุรุษ [-บุหฺรุด] น. ชายที่ได้รับยกย่องว่ามีความกล้าหาญ. {ส. วีรปุรุษ }. วีรสตรี [-สัดตรี , -สะตรี ] น. หญิงที่ได้รับยกย่องว่ามีความกล้าหาญ.