ความหมาย

• 
  

  [กฺวาน, กฺว่าน] น. ขุนนาง เช่น แล้วบัญชาสั่งเสียพวกเพี้ยกวาน ให้ไปเชิญสองท่านแม่ทัพใหญ่ {ขุนช้างขุนแผน), เพลี้ยกว่านบ้านท้าวไข้ข่าวสยวน {ยวนพ่าย}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กว้าว - [กฺว้าว] ดู ขว้าว.

• กวาวเครือ - [กฺวาว-] น. ชื่อไม้พุ่มรอเลื้อยชนิด Pueraria candollei Wall. ex Benth. var. mirifica {Airy Shaw et Suvat} Niyomdham ในวงศ์ Leguminosae ดอกเล็ก สีม่วงอ่อน มีหัวกลม ๆ ออกที่โคนต้นและตามราก ใช้ทำยาได้.

• กวิน - [กะวิน] {โบ} ว. ดีงาม เช่น ใครกวินซื่อแท้ ผ่านฟ้าป่าวอวยพร {แช่งนํ้า}. {ทมิฬ แปลว่า งาม}.

• กวี - [กะวี] น. ผู้รู้ผู้เชี่ยวชาญในศิลปะการประพันธ์บทกลอน จำแนกเป็น ๔ คือ ๑. จินตกวี แต่งโดยความนึกคิด ๒. สุตกวี แต่งโดยได้ฟังมา ๓. อรรถกวี แต่งตามความเป็นจริง ๔. ปฏิภาณกวี แต่งโดยฉับพลันทันที. {ป.}. กวีนิพนธ์ น. คำประพันธ์ที่กวีแต่งอาจเป็นร้อยแก้วหรือร้อยกรองก็ได้.

• กษณะ - [กะสะหฺนะ] {กลอน} น. ขณะ, ครู่, ครั้ง, คราว. {ส. กฺษณ: ป. ขณ}.