กลับ
คำว่า
ศรัณย์
ความหมาย
[สะรัน] ว. ซึ่งเป็นที่พึ่ง. {ส. ศรณฺย}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ศรัณยู
- [สะรันยู] น. ผู้เป็นที่พึ่ง. {ส. ศรณฺยุ}.
ศรัถนะ
- [สะรัดถะนะ] น. การปล่อย, การหย่อน. {ส.}.
ศรัท
- [สะรัด] น. ฤดูสารท. {ส. ศรท: ป. สรท}.
ศรัทธา
- [สัดทา] น. ความเชื่อ, ความเลื่อมใส, เช่น สิ้นศรัทธา ฉันมีศรัทธาในความดีของเขา บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ ประสาทะ เป็น ศรัทธาประสาทะ. ก. เชื่อ, เลื่อมใส, เช่น เขาศรัทธาในการรักษาแบบแพทย์แผนโบราณ. {ส.ศฺรทฺธา: ป. สทฺธา}.
ศรัย
- [ไส] น. ที่พักพิง, ที่พึ่ง, ที่อาศัย, ที่ร่มเย็น. {ส. ศฺรย}.