ความหมาย

• 
  

  [กะสะหฺนะ] {กลอน} น. ขณะ, ครู่, ครั้ง, คราว. {ส. กฺษณ: ป. ขณ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กษมา ๑ - [กะสะ-] {แบบ} น. ความอดกลั้น, ความอดโทษ, เช่น พระกษมาเสมอหล้า สี่แดน {ยวนพ่าย}. ก. กล่าวคำขอโทษ, โดยมากใช้ว่า ษมา. {ส. กฺษมา: ป. ขมา}.

• กษมา ๒ - [กะสะ-] {แบบ} น. แผ่นดิน. {ส. กฺษมา: ป. ฉมา}.

• กษัตร - [กะสัด] {โบ} น. พระเจ้าแผ่นดิน, เจ้านาย. {ส. กฺษตฺร: ป. ขตฺต}.

• กษัตรา - [กะสัดตฺรา] {กลอน} น. กษัตริย์ เช่น มีองค์อิสราธิปตัย ทรงนามภูวไนย คือพรหมทัตกษัตรา {กฤษณา}. กษัตราธิราช น. พระเจ้าแผ่นดินผู้ยิ่งใหญ่กว่ากษัตริย์ทั้งหลาย.

• กษัตริย-, กษัตริย์ - [กะสัดตฺริยะ-, กะสัด] น. {ราชา} พระเจ้าแผ่นดิน: คนในวรรณะที่ ๒ แห่งสังคมฮินดู ซึ่งมี ๔ วรรณะ ได้แก่ วรรณะพราหมณ์ วรรณะกษัตริย์ วรรณะแพศย์ และวรรณะศูทร. {ส. กฺษตฺริย ว่า ผู้ป้องกันภัย, ชาตินักรบ: ป. ขตฺติย}. กษัตริยชาติ [-ชาด] น. ชาติกษัตริย์ เช่น รู้แน่ว่าเป็นกษัตริยชาติ {ม. ร่ายยาว สักบรรพ}. กษัตริยาธิราช [กะสัดตฺริยาทิราด] น. พระเจ้าแผ่นดินผู้ยิ่งใหญ่กว่ากษัตริย์ทั้งหลาย.