ความหมาย

• 
  

  [สะ-] น. แตงกวา. {ส.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ศอ - น. คอ, ราชาศัพท์ ว่า พระศอ.

• ศอก - น. ส่วนของแขน ตรงข้ามกับข้อพับ, ข้อศอก ก็ว่า: ช่วงของแขนตั้งแต่ปลายสุดของข้อพับไปถึงปลายนิ้วกลาง:มาตราวัดตามวิธีประเพณี ๑ ศอก เท่ากับ ๒ คืบ. ศอกกลับ ก. หมุนตัวตีศอกทางด้านหลัง เป็นท่ามวยไทยท่าหนึ่ง: โดยปริยายหมายความว่า ย้อนว่าสวนคำ, พูดตอบสวนควัน, เช่น พอเขาว่ามาก็ศอกกลับไป. ศอกกำ, ศอกกำมา, ศอกตูม น. ระยะตั้งแต่ข้อศอกจนสุดกำมือ โบราณใช้เป็นหน่วยวัดระยะ เช่น ๔ศอกกับศอกกำมาหนึ่ง. ศอกคู้ น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์หัสตะมี ๕ ดวง, ดาวศีรษะช้าง ดาวหัสต หรือ ดาวหัฏฐะ ก็เรียก.

• ศักดา - {ปาก} น. อำนาจ เช่น อวดศักดา แผลงศักดา. {ส.}.

• ศักดิ-, ศักดิ์ - น. อำนาจ, ความสามารถ, เช่น มีศักดิ์สูงถือศักดิ์: กำลัง: ฐานะ เช่น มีศักดิ์และสิทธิแห่งปริญญานี้ทุกประการ: หอก, หลาว. {ส. ศกฺติ: ป. สตฺติ}. ศักดินา น. {โบ} อำนาจหรือสิทธิที่พระเจ้าแผ่นดินพระราชทานให้แก่ไพร่ฟ้าข้าแผ่นดินตามศักดิ์ของแต่ละคน เดิมเป็นการถือครองที่ดินคิดเป็นจำนวนไร่ ต่อมาถือเป็นการกำหนดสถานะ สิทธิ หน้าที่ และความรับผิดชอบของคนในสังคม เช่น มหาอุปราช มีศักดินา ๑๐๐๐๐๐ เจ้าพระยาจักรีมีศักดินา ๑๐๐๐๐ ภิกษุรู้ธรรม เสมอนา ๖๐๐ ไพร่มีครัว มีศักดินา ๒๐ ยาจก วณิพก ทาส ลูกทาส มีศักดินา ๕ {สามดวง}: {ปาก} คำประชดเรียกชนชั้นสูงหรือผู้ดีมีเงินว่าพวกศักดินา. ศักดิ์ศรี น. เกียรติศักดิ์ เช่น ประพฤติตนไม่สมศักดิ์ศรี. ศักดิ์สิทธิ์ ว. ที่เชื่อถือว่ามีอำนาจอาจบันดาลให้สำเร็จได้ดังประสงค์, ขลัง, เช่น สิ่งศักดิ์สิทธิ์ วัตถุมงคลศักดิ์สิทธิ์.

• ศักติ - น. ชื่อนิกายหนึ่งในศาสนาฮินดู บูชาเทวีซึ่งตามปรกติหมายถึงพระอุมา: ชายาของพระผู้เป็นใหญ่ ๓ องค์ ได้แก่พระสรัสวดี คือ ศักติของพระพรหม พระลักษมี คือ ศักติของพระวิษณุ และพระอุมา คือ ศักติของพระศิวะ.