กลับ
คำว่า
ศักดา
ความหมาย
{ปาก} น. อำนาจ เช่น อวดศักดา แผลงศักดา. {ส.}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ศักดิ-, ศักดิ์
- น. อำนาจ, ความสามารถ, เช่น มีศักดิ์สูงถือศักดิ์: กำลัง: ฐานะ เช่น มีศักดิ์และสิทธิแห่งปริญญานี้ทุกประการ: หอก, หลาว. {ส. ศกฺติ: ป. สตฺติ}. ศักดินา น. {โบ} อำนาจหรือสิทธิที่พระเจ้าแผ่นดินพระราชทานให้แก่ไพร่ฟ้าข้าแผ่นดินตามศักดิ์ของแต่ละคน เดิมเป็นการถือครองที่ดินคิดเป็นจำนวนไร่ ต่อมาถือเป็นการกำหนดสถานะ สิทธิ หน้าที่ และความรับผิดชอบของคนในสังคม เช่น มหาอุปราช มีศักดินา ๑๐๐๐๐๐ เจ้าพระยาจักรีมีศักดินา ๑๐๐๐๐ ภิกษุรู้ธรรม เสมอนา ๖๐๐ ไพร่มีครัว มีศักดินา ๒๐ ยาจก วณิพก ทาส ลูกทาส มีศักดินา ๕ {สามดวง}: {ปาก} คำประชดเรียกชนชั้นสูงหรือผู้ดีมีเงินว่าพวกศักดินา. ศักดิ์ศรี น. เกียรติศักดิ์ เช่น ประพฤติตนไม่สมศักดิ์ศรี. ศักดิ์สิทธิ์ ว. ที่เชื่อถือว่ามีอำนาจอาจบันดาลให้สำเร็จได้ดังประสงค์, ขลัง, เช่น สิ่งศักดิ์สิทธิ์ วัตถุมงคลศักดิ์สิทธิ์.
ศักติ
- น. ชื่อนิกายหนึ่งในศาสนาฮินดู บูชาเทวีซึ่งตามปรกติหมายถึงพระอุมา: ชายาของพระผู้เป็นใหญ่ ๓ องค์ ได้แก่พระสรัสวดี คือ ศักติของพระพรหม พระลักษมี คือ ศักติของพระวิษณุ และพระอุมา คือ ศักติของพระศิวะ.
ศักย- ๑
- [สักกะยะ–] ว. อาจ, สามารถ. {ส.}. ศักยภาพ [สักกะยะพาบ] {ปรัชญา} น. ภาวะแฝง, อำนาจหรือคุณสมบัติที่มีแฝงอยู่ในสิ่งต่าง ๆ อาจทำให้พัฒนาหรือให้ปรากฏเป็นสิ่งที่ประจักษ์ได้ เช่น เขามีศักยภาพในการทำงานสูง น้ำตกขนาดใหญ่มีศักยภาพในการให้พลังงานได้มาก.
ศักย- ๒
- [สักกะยะ-] น. ศากยะ. {ส. ศากฺย: ป. สกฺย}.
ศักย์, ศักยะ
- [สัก, สักกะยะ] {ไฟฟ้า} น. พลังงานที่ใช้ดันกระแสไฟฟ้า ณ จุดใดจุดหนึ่ง มีหน่วยเป็นโวลต์.