[สิระ-] น. หัว, ยอด, ด้านหน้า. {ส. ศิรสฺ: ป.สิร}. ศิรประภา น. รัศมีที่พวยพุ่งขึ้นจากศีรษะของผู้ศักดิ์สิทธิ์และพระพุทธรูป. {ส.: ป. สิรปภา}. ศิราภรณ์ {ราชา} น. เครื่องประดับศีรษะ เช่น พระมาลา มงกุฎกรอบหน้า ผ้าโพกหัว. ศิโรรัตน์ น. เพชรประดับหัว. {ส.}. ศิโรเวฐน์ น. ผ้าโพก. {ส. ศิโรเวษฺฏ, ศิโรเวษฺฏน: ป. สิโรเวฐน}.