กลับ
คำว่า
สกรรจ์
ความหมาย
[สะกัน] ว. ร้าย, ดุร้าย: เก่งกาจ, แข็งแรง, โดยมากใช้ ฉกรรจ์.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
สกรรถ
- [สะกัด] น. เรียกคำที่เพิ่มเข้าข้างหลังคำเดิมเมื่อเพิ่มแล้ว มีความหมายคงเดิม หรือหมายถึงพวกหรือหมู่ ว่า คำสกรรถ เช่น อากร {ในคำเช่น นรากรประชากร} อาการ {ในคำเช่น คมนาการ ทัศนาการ} ชาติ {ในคำเช่น มนุษยชาติ ติณชาติ} ประเทศ {ในคำเช่น อุรประเทศ หทัยประเทศ}.
สกรรมกริยา
- [สะกำกฺริยา, สะกำกะริยา] {ไว} น. กริยาที่มีกรรมหรือผู้ถูกกระทำมารับ เช่น ดื่มน้ำ เตะฟุตบอล.
สกล, สกล-
- [สะกน, สะกนละ-] ว. สากล. {ป., ส.}. สกลโลก น. ทั้งโลก, โลกทั้งสิ้น, ทั่วโลก.
สกลมหาสังฆปริณายก
- [สะกนมะหาสังคะปะรินายก] {กฎ} น. ตำแหน่งของสมเด็จพระสังฆราชในฐานะที่ทรงเป็นประมุขแห่งคณะสงฆ์ทั้งปวง.
สกัด
- ก. กั้น, ขวาง, เช่น สกัดหน้า: ตัดหรือกะเทาะของแข็ง เช่นเหล็ก หิน ให้เป็นร่อง รอย ทะลุ หรือให้ขาดจากกัน,เรียกเหล็กที่ใช้ตัดหรือกะเทาะของแข็งเช่นนั้น ว่า เหล็กสกัด: เค้นหรือแยกเอาออกมา เช่น สกัดนํ้ามันสกัดน้ำหอมจากดอกกุหลาบ. {ข.}.