[สะหฺนาม] น. ลาน, ที่ว่าง, ที่โล่ง, ที่เล่น, เช่น เขานั่งอยู่ริมสนาม เด็ก ๆ วิ่งเล่นในสนาม, ที่สำหรับเล่นหรือแข่งขันกีฬาต่าง ๆ เช่น สนามฟุตบอล สนามกอล์ฟ สนามชนวัว. สนามกีฬา น. สถานที่สำหรับฝึกซ้อมหรือแข่งขันกีฬา. สนามเด็กเล่น น. สถานที่ที่จัดให้เด็กเล่น มักมีอุปกรณ์การเล่น เช่น ชิงช้า ไม้ลื่น. สนามบิน{ปาก} น. ท่าอากาศยาน. สนามเพลาะ น. คูที่ขุดกำบังตัวในเวลารบ. สนามไฟฟ้า {วิทยา} น. บริเวณที่มีอำนาจไฟฟ้า, บริเวณที่มีเส้นแรงไฟฟ้าผ่าน. สนามแม่เหล็ก {วทิยา} น. บริเวณที่มีอำนาจแม่เหล็ก, บริเวณที่มีเส้นแรงแม่เหล็กผ่าน. สนามรบ น. บริเวณที่คู่สงครามต่อสู้กัน เช่น เขาได้ผ่านสนามรบมามากแล้ว.สนามวัด น. สถานที่ที่สำนักเรียนพระปริยัติธรรม แต่ละสำนักได้กำหนดให้เป็นที่ทดสอบบาลีก่อนที่จะส่งเข้าสอบบาลีสนามหลวง. สนามสอบ น. สถานที่สำหรับจัดสอบไล่หรือสอบคัดเลือก. สนามหลวง น.สถานซึ่งกำหนดให้เป็นที่สอบไล่นักธรรมและบาลีในคำว่า สอบธรรมสนามหลวง สอบบาลีสนามหลวง.