ความหมาย

• 
  

  [สะหฺมาน] ก. ทำให้ติดกัน, ทำให้สนิท, เช่น ยาสมานแผล การสมานเนื้อไม้: เชื่อม, ผูกพัน, เช่น สมานไมตรี.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• สมานัตตตา - [สะมานัดตะ-] น. ความมีตนสม่ำำเสมอ, การทำตนเสมอต้นเสมอปลาย, เป็นธรรมข้อ ๑ ใน สังคหวัตถุ. {ป.}.{ดู สังคหวัตถุ}.

• สมาบัติ - [สะมาบัด] น. ภาวะที่จิตสงบประณีต, คุณวิเศษที่เกิดจากการที่จิตเพ่งอารมณ์จนแน่วแน่, การบรรลุคุณวิเศษชั้นสูงด้วยอำนาจของการเข้าสมาธิ, มีหลายอย่าง เช่น ฌานสมาบัติ ผลสมาบัติ, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ ฌาน เป็น ฌานสมาบัติ มี ๘ ได้แก่ รูปฌาน ๔ อรูปฌาน ๔. {ป., ส. สมาปตฺติ}.

• สมาพันธรัฐ - [สะมาพันทะ-] น. รัฐหลาย ๆ รัฐที่รวมกันเพื่อประโยชน์ร่วมกันบางอย่าง โดยมีข้อตกลงระหว่างกันให้มีรัฐบาลกลาง และให้มีอำนาจหน้าที่เฉพาะกิจการบางอย่างที่รัฐสมาชิกยินยอมมอบหมายให้เท่านั้น, ปัจจุบันไม่มีแล้ว. {อ. confederation of states}.

• สมาส - [สะหฺมาด] น. การเอาศัพท์ตั้งแต่ ๒ ศัพท์ขึ้นไปมาต่อกันเป็นศัพท์เดียวตามหลักที่ได้มาจากไวยากรณ์บาลีและสันสกฤต เช่น สุนทร + พจน์ เป็น สุนทรพจน์ รัฐ + ศาสตร์ เป็น รัฐศาสตร์ อุดม + การณ์ เป็น อุดมการณ์. {ป., ส.}.

• สม่ำเสมอ - [สะหฺมํ่าสะเหฺมอ] ว. เสมอเป็นปรกติ เช่น มาประชุมสม่ำำเสมอ, เสมอตามกำหนด เช่น ส่งดอกเบี้ยสม่ำเสมอ: ราบเรียบ, ไม่ลุ่ม ๆ ดอน ๆ, {มักใช้ในความปฏิเสธ} เช่น พื้นไม่สม่ำเสมอ.