ความหมาย

• 
  

  {แบบ} น. ผู้รู้ทุกสิ่งทุกอย่าง, ผู้รู้ทั่ว, พระนามของพระพุทธเจ้า, สรรพัชญ ก็เรียก. {ส. สรฺวชฺญ: ป.สพฺพญฺญู}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• สรรเพชุดา - [สันเพดชุ-] {แบบ} น. ความเป็นผู้รู้ทุกสิ่งหมายเอาความเป็นพระพุทธเจ้า. {ส. สรฺวชฺญาตฤ: ป. สพฺพญฺญุตา}. สรรเพชุดาญาณ น. ญาณหรือปัญญาที่รู้ทุกสิ่ง หมายเอาญาณของพระพุทธเจ้า. {ส. สรฺวชฺญาน: ป.สพฺญญฺญุตญาณ}.

• สรรเสริญ - [สันเสิน, สันระเสิน] ก. กล่าวคำยกย่อง เชิดชู หรือ เทิดทูน เช่น สรรเสริญพระพุทธคุณ, กล่าวคำชมด้วยความนิยมพอใจ หรือเยินยอคุณความดี เช่น สรรเสริญคนที่มีความกตัญญูรู้คุณ, สรเสริญ ก็ใช้.

• สรรเสริญพระจันทร์ - ดู บุหลันลอยเลื่อน.

• สรรค์ - [สัน] ก. สร้างให้มีให้เป็นขึ้น, มักใช้เข้าคู่กับคำ สร้าง เป็น สรรค์สร้าง หรือ สร้างสรรค์. {ส. สรฺค ว่า สร้างอย่างพระพรหมสร้างโลก}.

• สรรพ, สรรพ- - [สับ, สับพะ-] ว. ทุกสิ่ง, ทั้งปวง,ทั้งหมด, เช่น พร้อมสรรพ งามสรรพ เสร็จสรรพ สรรพสิ่งสรรพสินค้า. {ส.สรฺว: ป. สพฺพ}. สรรพคราส น. สุริยุปราคาหมดดวง. สรรพคุณ น. คุณสมบัติของสิ่งที่เป็นยา, โดยปริยายหมายถึงคุณสมบัติ เช่น เขามีสรรพคุณเชื่อถือได้. {ส. สรฺว + คุณ}. สรรพนาม {ไว} น. คำที่ใช้แทนชื่อ นาม หรือข้อความที่กล่าวมาแล้ว เพื่อไม่ต้องกล่าวชื่อ นาม หรือข้อความนั้นซ้ำอีก เช่น ฉันเขา เรา ท่าน.สรรพสามิต [สับพะ-, สันพะ–] น. อากรที่เก็บจากสิ่งประดิษฐ์และผลิตขึ้นภายในประเทศเรียกว่า อากรสรรพสามิต. สรรพากร [สันพากอน] น. อากรที่เก็บจากสิ่งที่เป็นเองหรือมีบ่อเกิดเป็นรายได้. สรรพางค์ [สันระพาง] น. ทั้งตัว, ทั่วตัว, มักใช้เข้าคู่กับคำ กาย เป็น สรรพางค์กาย เช่น เจ็บปวดทั่วสรรพางค์กาย,สารพางค์ ก็ว่า. {ส. สรฺวางฺค}.