ก. เอามือ ๒ ข้างรวบสิ่งของเข้ามาจนสันมือชิดกันแล้วยกขึ้น. น. เรียกของที่กอบขึ้นครั้งหนึ่ง ๆ ว่า กอบหนึ่ง ๆ, ลักษณนามเรียกปริมาณของของที่กอบขึ้นมาเช่นนั้น เช่น ทรายกอบหนึ่ง ข้าวสาร ๒ กอบ: ชื่อมาตราตวง ๔ กอบ เป็น ๑ ทะนาน. กอบโกย ก. ขนเอาไปเป็นจำนวนมาก, รวบเอาไปเป็นจำนวนมาก. กอบด้วย ก. มี, มีมาก, เช่น นาย ก เป็นผู้มีอำนาจและกอบด้วยเมตตา, ประกอบด้วย ก็ว่า.