ความหมาย

• 
  

  [กอระ-] น. ทับทิม เช่น จงแต่งเขนแต่งขันธ์ ผ้าเกราะพรรณรายแพร้ว ดยรดาษแก้วกรพินธุ์ {ม. คำหลวง มหาราช}. {บางทีจะเพี้ยนมาจาก กุรุพินท์ ซึ่งตรงกับคำสันสกฤตว่า กุรุวินฺท = ทับทิม}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กรภุม - [กอระ-] {โบ} น. กระพุ่ม เช่น สนธยากรภุมบุษปบังคมบำบวงสรณ {อนิรุทธ์}.

• กรม ๑ - [กฺรม] ก. ระทม, เจ็บอยู่ภายในเรื่อยไป, เช่น กรมใจ: กลัด เช่น กรมหนอง. [ข. กฺรุ {กฺรม} ว่า ลำบาก เช่น กฺรุจิต = ลำบากใจ], ตรม ก็ว่า. กรมกรอม [-กฺรอม] ก. ระทมใจจนเหี่ยวแห้ง, ตรมตรอม ก็ว่า. กรมเกรียม [-เกฺรียม] ก. ระทมใจจนหม่นไหม้, ใช้ว่า เกรียมกรม ตรมเตรียม หรือ เตรียมตรม ก็มี เช่น จักขานความที่เกรียมกรม {กฤษณา}.

• กรม ๒ - [กฺรม] {แบบ} น. ลําดับ เช่น จะเล่นโดยกรม. {สมุทรโฆษ}. [ส.: ข. กฺรุม {กฺรม} ว่า หมวด, หมู่, กอง: ครอบครัว เช่น มวยกฺรุม = ครอบครัวหนึ่ง]. กรมศักดิ์ [กฺรมมะสัก] {โบ} น. ชื่อกฎหมายลักษณะหนึ่ง ซึ่งกําหนดระวางโทษปรับตามศักดินา อายุของฝ่ายที่ชนะคดีหรือฝ่ายที่แพ้คดี และความร้ายแรงหนักเบาของความผิดที่กระทำ. {สามดวง), พรมศักดิ หรือ พรหมศักดิ ก็ว่า.

• กรม ๓ - [กฺรม] {แบบ} น. ลำดับ เช่น จะเล่นโดยกรม {สมุทรโฆษ}. [ส.: ข. กฺรุม {กฺรม} ว่า หมวด, หมู่, กอง: ครอบครัว เช่น มวยกฺรุม = ครอบครัวหนึ่ง]. กรมศักดิ์ [กฺรมมะสัก] {โบ} น. ชื่อกฎหมายลักษณะหนึ่ง ซึ่งกำหนดระวางโทษปรับตามศักดินา อายุของฝ่ายที่ชนะคดีหรือฝ่ายที่แพ้คดี และความร้ายแรงหนักเบาของความผิดที่กระทำ. {สามดวง), พรมศักดิ หรือ พรหมศักดิ ก็ว่า. กรม ๓ [กฺรม] น. {ก} หมู่เหล่าอันเป็นที่รวมกำลังไพร่พลของแผ่นดินตามลักษณะปกครองสมัยโบราณเพื่อประโยชน์ในราชการและเวลาเกิดศึกสงคราม จะได้เรียกระดมคนได้ทันท่วงที บรรดาชายฉกรรจ์ต้องเข้าอยู่ในกรมหรือในหมู่เหล่าใดเหล่าหนึ่ง เรียกว่า สังกัดกรม มีหัวหน้าควบคุมเป็น เจ้ากรม ปลัดกรม ตามลำดับ ซึ่งเมื่อพระเจ้าแผ่นดินทรงตั้งให้เจ้านายปกครองเป็นองค์ ๆ เรียกว่า ตั้งกรม แล้ว เจ้านายพระองค์นั้นก็ ทรงกรม เป็น เจ้าต่างกรม เพราะมีกรมขึ้นต่างหาก ออกไปเป็นกรมหนึ่ง มีอำนาจตั้งเจ้ากรม ปลัดกรม เป็น หมื่น ขุน หลวง พระ พระยา ได้ และเรียกชื่อกรมนั้น ๆ ตาม บรรดาศักดิ์เจ้ากรมว่า กรมหมื่น กรมขุน กรมหลวง กรมพระ และ กรมพระยา หรือ เมื่อจะทรงกรมสูงขึ้นกว่าเดิม ก็โปรดให้เลื่อนกรม ขึ้น โดยเจ้ากรมมีบรรดาศักดิ์เลื่อนขึ้น เช่นจากหมื่นเป็นขุน, มาในปัจจุบันชื่อกรมเหล่านี้มีความหมายกลายเป็นพระอิสริยยศและพระนามเจ้านายเท่านั้น. {ข} แผนกใหญ่ในราชการตามลักษณะปกครองในสมัยโบราณ ซึ่งในปัจจุบัน เรียกว่า กระทรวง เช่น กรมพระกลาโหม คือ กรมฝ่ายทหาร เป็นกระทรวงกลาโหม, กรมมหาดไทย คือ กรมฝ่ายพลเรือน เป็นกระทรวงมหาดไทย, กรมเมือง หรือ กรมนครบาล รวมอยู่ในกระทรวงมหาดไทย, กรมวัง แยกเป็นกระทรวงวัง และกระทรวงยุติธรรม {ปัจจุบันกระทรวงวังไม่มีแล้ว), กรมพระคลัง แยกเป็นกระทรวงการคลัง และกระทรวงการต่างประเทศ, กรมนา เป็นกระทรวงเกษตราธิการ {ปัจจุบัน คือ กระทรวงเกษตรและสหกรณ์}. {ค} {กฎ} ส่วนราชการในราชการบริหารส่วนกลาง ในระดับรองจากกระทรวงและทบวง ที่มีฐานะเป็นนิติบุคคล: หน่วยงานของฝ่ายทหาร.

• กรม ๔ - [กฺรม] {โบ} ดู กรมธรรม์.