ความหมาย

• 
  

  น. เครื่องหมายบอกทำนองสวด เช่น กะมหาชาติคำหลวง, ทำนองสวด เช่น สวดกะ: รอบการเข้าเวร เช่น กะเช้า กะบ่าย, ระยะเวลาที่ผลัดเปลี่ยนกันทำงาน เช่น กะแรก กะที่ ๒. ก.กำหนด, หมาย, คะเน, ประมาณ. กะเกณฑ์ ก. บังคับ, กำหนดเป็นเชิงบังคับ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กะ ๒ - สัน. เป็นคำกร่อนมาจาก กับ เช่น ยายกะตา หรือ แก่ เช่น มีกะใจ.

• กะ ๓ - น. ส่วนของสมอแบบหนึ่ง ลักษณะคล้ายแขนยื่นออกไป ๒ ข้าง สำหรับช่วยยึดเกาะติดพื้นท้องน้ำ. กะสมอ ก. นำสมอเรือไปทอดไว้ในที่ที่เรือใหญ่ต้องการเข้าจอดหรือเทียบเรือ ซึ่งเป็นที่เข้าจอดหรือเข้าเทียบแล้วค่อย ๆ กว้านสมอนำเรือเข้าไป.

• กะ ๔ - น. ชื่อเงื่อนชนิดหนึ่ง ใช้สำหรับผูกเรือเพื่อคล้องกับที่ยึดหรือเสายึดเรือ เป็นเงื่อนที่แน่นแต่แก้ออกง่าย, ถ้าผูกเงื่อนชนิดทำห่วงไว้ก่อน เรียกว่า กะห่วง.

• กะเกาะ - {กลอน} ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เคาะพระทวารดังกะเกาะก้องกึก {ม. ร่ายยาว ชูชก}.

• กะเดี๋ยว - {ปาก} ว. ประเดี๋ยว.