ว. งามน่าพึงพอใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาม เป็นสวยงาม, ในบทกลอนใช้ว่า ส้วย ก็มี: ไม่เปียก {ใช้แก่ข้าวสุก} เช่น หุงข้าวสวยดี ไม่ดิบ ไม่แฉะ. สวยกราก ว. เรียกสิ่งที่หุงหรือนึ่งสวยมากเกินไป เช่น ข้าวสวยกราก ถั่วสวยกราก. สวยแต่รูปจูบไม่หอม {สำ} ว. มีรูปร่างงาม แต่มีความประพฤติ ท่าทีวาจา และกิริยามารยาทไม่ดี.