กลับ
คำว่า
สะระแหน่
ความหมาย
[-แหฺน่] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Mentha cordifolia Opiz ex Fresen. ในวงศ์ Labiatae ใบมีกลิ่นฉุน กินได้.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
สะระตะ
- {แบบ} ก. เก็งหรือคาดหมายเอาโดยยึดเค้าเดิมเป็นหลัก เช่น ข้าพระพุทธธเจ้าคิดสะระตะอยู่ว่าจะแก้ไขอย่างไรดี {หนังสือเจ้าพระยาพระเสด็จฯ กราบบังคมทูล ร. ๕}, สรตะ ก็ว่า.
สะละปะตุ่น
- {โบ} น. ไหมชนิดหนึ่ง.
สะลาง
- ดู กระดูกค่าง.
สะลาบ
- น. ผิวของพิมพ์หล่อพระที่แตกออกเป็นกาบเล็ก ๆ เมื่อความร้อนลดลงกะทันหัน.
สะลึมสะลือ
- ว. ครึ่งหลับครึ่งตื่นหรืองัวเงียเพราะเมาหรือง่วง เช่น พอเมาได้ที่ก็นั่งสะลึมสะลือ เมื่อคืนนอนดึกตื่นขึ้นมาเลยสะลึมสะลือ.