[กฺรม] ก. ระทม, เจ็บอยู่ภายในเรื่อยไป, เช่น กรมใจ: กลัด เช่น กรมหนอง. [ข. กฺรุ {กฺรม} ว่า ลำบาก เช่น กฺรุจิต = ลำบากใจ], ตรม ก็ว่า. กรมกรอม [-กฺรอม] ก. ระทมใจจนเหี่ยวแห้ง, ตรมตรอม ก็ว่า. กรมเกรียม [-เกฺรียม] ก. ระทมใจจนหม่นไหม้, ใช้ว่า เกรียมกรม ตรมเตรียม หรือ เตรียมตรม ก็มี เช่น จักขานความที่เกรียมกรม {กฤษณา}.