น. พยานผู้รู้เห็นเหตุการณ์ด้วยตาตนเอง, มักใช้เข้าคู่กับคำ พยาน เป็น สักขีพยาน. {ป.: ส. สากฺษี}. สักขีพยาน น. พยานผู้รู้เห็นเหตุการณ์ด้วยตาตนเอง.