ความหมาย

• 
  

  {โบ} น. สันติกะ, สำนัก. {ป. สนฺติก}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• สันเทส - [-เทด] น. สนเทศ. {ป.}.

• สันเทหะ - น. สนเท่ห์. {ป., ส.}.

• สันโดษ - [-โดด] น. ความยินดีหรือพอใจเท่าที่ตนมีอยู่หรือเป็นอยู่ เช่น เขาถือสันโดษ. {ปาก} ก. มักน้อย เช่น เขาเป็นคนสันโดษ. {ส. สํโตษ: ป. สนฺโตส}.

• สันดาน ๑ - น. อุปนิสัยที่มีมาแต่กำเนิด เช่น มีสันดานดีมีสันดานเลว, {ปาก} มักใช้ไปในทางไม่สู้จะดี เช่น สันดานของเขาเป็นเช่นนั้น อย่าไปถือเลย. {ป., ส. สนฺตาน ว่า สืบต่อ}.

• สันดาน ๒ - น. ชื่อโรคลมอย่างหนึ่งมีอาการให้จุกเสียดเรื้อรังอยู่เสมอ เรียกว่า ลมสันดาน.