ความหมาย

• 
  

  [สับปฺระยุด] ก. รบพุ่งชิงชัยกัน.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• สัปหงก - [สับปะหฺงก] ว. อาการที่หน้าหงุบลงเพราะง่วงนอน.

• สัพ, สัพพะ - ว. สรรพ, ทุกสิ่ง, ทั้งปวง, ทั้งหมด. {ป. สพฺพ: ส. สรฺว}.

• สัพเพเหระ - {ปาก} ว. ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน, ไม่ใช่สิ่งสำคัญ, เช่น ของสัพเพเหระ เรื่องสัพเพเหระไม่มีประโยชน์.

• สัพพัญญู - [สับ-] น. ผู้รู้ทุกสิ่งทุกอย่าง, ผู้รู้ทั่ว: พระนามพระพุทธเจ้า. {ป.}.

• สัพยอก - [สับพะยอก] ก. หยอกเย้า เช่น ผู้ใหญ่สัพยอกเด็กว่าเป็นแม่สายบัวแต่งตัวเก้อ. ว. ที่พูดหยอกเย้า เช่น อย่าโกรธเลย เขาพูดจาสัพยอกเท่านั้น, มักใช้เข้าคู่กันเป็น สัพยอกหยอกเย้า เช่น พูดจาสัพยอกหยอกเย้า.